De Burmees kan goed klimmen en springen en vindt het heerlijk om aangehaald te worden door haar baasje, maar ze kan niet zo goed overweg met andere kattenrassen.
De Burmees houdt ervan om te kijken naar de wereld om haar heen, dus een vensterbank met een weids uitzicht zou wel eens haar favoriete plekje kunnen worden.
Gewichtsklasse:
Katers: groot: > 5 kg
Poezen: gemiddeld: 3-5 kg
Oogkleur:
goud, geel
Verwachtingen:
Levensduur: 9-13 jaar
Sociale/aandachtsbehoeften: hoog, gemiddeld
Neiging tot verharen: laag
Vacht:
Lengte: kort
Eigenschappen: glad
Kleuren: zand, champagne, blauw, platinum, lila, reebruin, rood, crème, chocoladebruin, kaneel, schildpad
Patroon: effen, schildpad
Minder allergeen: nee
Totale behoefte aan verzorging: laag
Officieel erkend:
Erkend kattenras:
NKFV, FNK, NRKV
Gangbaarheid: algemeen
De Burmees is een kat van gemiddelde grootte, maar als u haar oppakt, kan ze aanmerkelijk zwaarder aanvoelen dan ze op het eerste gezicht lijkt. Ze is een gedrongen kat en iets compact, maar ze is erg gespierd en zwaar gebouwd.
De Burmees is een kat met ronde vormen. De kop is rond, de puntjes van haar oren zijn rond, de ogen, kin en zelfs haar voeten zijn rond. Dit ras is stevig zowel in hoe ze eruit ziet als hoe ze aanvoelt en ze heeft veel kracht.
De vacht van de Burmees is kort en glanzend. Kittens kunnen een lichtere ondervacht hebben op de oorpunten, staartpunt en voeten, maar deze lichtere ondervacht verdwijnt als ze ouder worden, waarna ze een volle kleur van een van de toegestane varianten ontwikkelen.
Hoewel de toegestane kleuren voor de Burmees de afgelopen jaren steeds vaker voorkomen, zijn de meeste Burmezen nog steeds traditioneel donkerbruin met zand.
Persoonlijkheid:
Jongere Burmezen zijn actieve en nieuwsgierige katten, en zij passen zich makkelijk aan veranderingen aan. Als ze echter ouder worden, kunnen sommige Burmezen een beetje flegmatisch worden en geven ze de voorkeur aan het kijken naar activiteiten in plaats van eraan mee te doen.
Maar ook oudere katten kijken graag naar de wereld om hen heen en hun favoriete plekje is dan ook vaak de vensterbank, van waaruit ze de buitenwereld kunnen observeren. Burmezen kunnen heel goed overweg met andere Burmezen, maar ze kunnen niet altijd goed overweg met andere raskatten.
Verzorging:
Burmezen kunnen goed klimmen en springen en hebben behoefte aan krabpalen en zitplankjes. De Burmees is een stevige, gedrongen kat en haar voeding moet in de gaten worden gehouden om te voorkomen dat ze te dik wordt, met name als de kat niet genoeg beweging krijgt.
Hoewel volwassen Burmezen rustige katten zijn, kunnen ze ook heel speels zijn en zijn ze dol op hun dagelijkse speeltijd. Ze houden ervan om vertroeteld te worden door hun baasje, om over hun buikje te worden geaaid en te worden geknuffeld. Iedere Burmees heeft de behoefte om dagelijks tijd met zijn baasje door te brengen.
Geschiedenis:
In 1930 reisde een kat genaamd Wong Mau van Burma naar de Verenigde Staten met Dr. Joseph C. Thompson. Deze kat was diepbruin van kleur en veel liefhebbers dachten dat het gewoon een erg donkere Siamees was. Dr. Thompson dacht er anders over en hij en andere fokkers die er net zo over dachten besloten om Wong Mau te fokken om te zien wat voor ras ze was. Wong Mau was het begin van het Burmese ras.
De kittens van Wong Mau bleken de theorie van Dr. Thompson te bevestigen. Toen ze werd gekruist met een Siamees, bleken de kittens te lijken op een kruising tussen een Burmees/Siamees en een volle Siamees. Toen de gekruiste Burmese/Siamese katten met elkaar werden gekruist, kregen ze de diepe, donkere Burmese kittens. Toen de donker gekleurde Burmese katten werden doorgefokt, bleek dat Wong Mau in feite een kruising was tussen een Siamese en een donkergekleurde onbekende kat.
Omdat dit ras zo populair was, verschenen de gekruisde katten helaas in de showzaal in 1947 in plaats van de volle Burmees. Het tentoonstellen van gekruisde katten was tegen de regels van de Kattenliefhebbersvereniging en, vanwege die overtreding, werd de erkenning van de Burmees ingetrokken. Het duurde tot 1953 voor de erkenning werd hersteld, nadat de Amerikaanse Burmese Kattenvereniging de registers toezegde dat dit niet meer zou gebeuren.
